بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا خیلی وقت بود که دنبالت می گشتم، یا شاید دنبال همان جرعه ای آرامش که نمی یافتم.

سرگشته بودم... تشویش تمام وجودم را فرا می گرفت. اما غافل اینکه تو را باید جایی دیگر جستجو کرد، جایی که فقط توباشی. چه کودکانه بود جستجوهای «من» برای رسیدن به«تو»... حال آنکه تو در کنار من بودی ولی تو را در میان خلقت جستجو می کردم...(1)

محبتت را در میان محبت و وابستگی های دلم جستجو می کردم و نمی دانستم که محبت زلالت همرنگ دل بستگی هایم به دنیا نیست.

آری در قلبم به دنبالت بودم غافل اینکه قلبی که پر است از هرچیز! و پر است از دلبستگی به دنیا جای تو نیست...

دوستانم را دوست داشتم نه فقط به خاطر تو، که در کنار رضایتت، رضایت دلم هم در نیتم هویدا بود. آنجا بود که از کم لطفی ها شاکی شده و خود را حق به جانب می دانستم. مرا ببخش

خجلم که هنوز فارق از دنیا نشده ام و خرسندم و شاکر که...

خدایا به سوی تو آمده ام،

مرا به من بازمگردان

(1)معصوم علیه السلام: بین مردم باشید اما با مردم نباشید.