بسم الله الرحمن الرحیم
سلام آقای خوبم
آقاجانم اجازه!
آقا اجازه آمده ام غر بزنم شاید هم گله کنم! یا شکایت!
نمی دانم فقط می دانم این حرف ها خیلی وقت است اذیتم می کند.
اصلا نمی دانم زدنش نفعی دارد؟!
یعنی از نظر من نفع یعنی اینکه گره ایی که ایجاد شده باز شود.
در حیرتم از آدمهایی که در انجام مسئولیت شان کوتاهی میکنند و قسمت اعظمی از آن را بر گردن دیگران می اندازند و وقتی موفقیت طرف را می بینند، احساس رقابت بهشان دست می دهد! که چرا فلانی فلان مسئولیت را بهتر از من انجام می دهد؟ و راه حلی که به ذهنشان می رسد حذف گزینه است!
اگر دست به دامن حذف هم نشوند به جای رفاقت و همراهی، با احساس رقابت دائما روی مخ آن بینوا اسکیت می روند! یا مستقیم و غیرمستقیم چوب لای چرخش می کنند!!
خب مومن مسجد دیده یا ندیده! اگر تو وظیفه ات را درست انجام داده بودی فلانی وارد عمل نمی‌شد!
پس بهتر است به جای این رفتارها، توانمندی های‌مان را افزایش بدهیم و وظایفی که بر دوش مان قرار دارد را با همکاری یکدیگر درست انجام بدهیم.
و اما بعد...
ببخشید که واضح تر نتونستم بگم. ان شاء الله یه روزی که خدا با رحمت رحیمیه اش بهم نظر میکنه این حرفها به طورمستقیم به مخاطبین خاصش زده خواهد شد. امیدوارم قبل اون روز این مطالب توسط اونها خونده بشه و متوجه اشتباه شون بشند و از خطاشون کاسته بشه.
خدایا عاقبت تمام لحظات مون رو ختم بخیر کن
