بسم الله النور
سلام آقای خوبم
آقاجانم اجازه!
از پله ها یکی یکی بالا رفت..
پله هایی که نسبتا بلند بودند.
پله اول.. پله دوم.. سوم.. چهارم..
چند تا پله اول را که بالا رفت احساس کرد بر بلندای آسمان قرار گرفته!!!
همنوعانش را کوچک دید..
و خودش را بزرگ!!!
فقط خودش را بزرگ نمی دید بلکه عیوب دیگران را هم بزرگ می دید!!!
کافی بود یک اشتباه کوچک از اطرافیانش ببیند یک پیراهن خلیفه مقتولی عَلَم می کرد بیا و ببین!
آن وقت عیوب خودش را نمی دید یا شاید هم کوچکتر از آنچه بودند می دید.
عجب تناقضی! مانده ام از این ارتفاع چطور عیوب انسان ها را بزرگ می دید؟!
و چطور وقتی خودش را بزرگ می دید عیوبش را نمی دید!!
حیف آنقدر نمی دید که نفهمید از پله های نردبان خودبزرگ بینی بالا رفته است!
نفهمید که هر چه بالاتر می رود از خدای خودش بیشتر فاصله می گیرد!
و اما بعد...
إن الله لایحب کل مختال فخور...
و اما بعدتر...
میدانی مختال یعنی چه؟!
کسی که توهم خودبزرگ بینی دارد و در تخیلاتش غوطه ور است!
رفیق بیا از خدا بخواهیم مراقبمان باشد دچار توهم نشویم!
