به نام آفریدگار مهر
آقای خوبم سلام!
آقا اجازه!
این روزها هرازگاهی توپ و تشرهای آقای روحانی از دولت نهم و دهم بر سرزبان ها می افتد.
گهگاهی از اطرافیان می شنوم که رئیس جمهور محترم هر جا کم می آورند بدوبیراه نثار دولت دهم می کنند که هر چه خرابی است از عملکرد آن دولت نشأت می گیرد و دولت یازدهم خیلی تلاش می کند کم کاری های آن ها را جبران کند!
اما قابل توجه چند وقت پیش ایشان یعنی آقای روحانی! یک جا خواسته یا ناخواسته از آقای احمدی نژاد و دولت ایشان تعریف کردند جانانه!
رفقا از شما می پرسم گنچ را اصولا کجا می توان یافت؟
آفرین! درسته!
پای ویرانه ها! پای ساختمان های مخروبه!(2)
دست تان درد نکند رئیس جمهور محترم که یک بار هم شده از دولت نهم و دهم تعریف کردید.
کجا؟!
عرض می کنم خدمت تان!
یادتان هست چندی پیش تشریف فرما شده بودید استان قم؟
با آن قطار مجلل که واگنش به سان کاخ بود! و به استقبال تان جلوی قدوم مبارک تان فرش قرمز پهن کرده بودند؟(1)
در میان سخنرانی تان که در حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها ایراد فرمودید، بیان کردید که:
«همه مردم بدانند در طول این 18 ماه، دولت در زمینه اقتصادی علی‌رغم اینکه وارث ویرانی‌های فراوانی بود، توانست قدم‌هایی را با حمایت مردم و هدایت مقام معظم رهبری و پشتیبانی مراجع تقلید بردارد که هر منصفی را به تعجب وادار می‌کند.»
قربان آدم چیزفهم!
خاصیت انسان با اخلاص همین است که در بوق و کرنا نمی کند که چه ها کرده است و چه بسا آن هایی که چشم ظاهربین دارند متوجه نشوند که انسان های مخلص چه خدماتی را انجام داده اند و البته این از اجر کارهایشان هم نمی کاهد.
نمی خواهم بگوبم دولت نهم و دهم به عصمت رسیده بود و اخلاصش در حد اعلاء بود اما تعاریف مقام عظمای ولایت را هم از یاد نبرده ایم.
حالا شما که دولت را تشبیه به ویرانه کرده اید احتمالا منظور مبارک تان این بود که دولت نهم و دهم به سان ویرانه ای بود که گنج هایی بس گران بها در خود پنهان داشته و اینک به دست شما رسیده است!
(1) البته حرکت قمی ها بماند که یا از آن طرف بوم می افتند و کارشان به پرتاب لنگه کفش می کشد یا از این طرف بوم که فرش قرمز پهن می کنند.
(2) با تشکر از استاد و رفیق خوبم (شهید گمنام) که این تشبیه جالب را مطرح نمودند.
و اما بعد...
آقای روحانی! امیدوارم قدر این گنج های نهان را بدانید و بدانید کتمان هرچه بیشتر این گنج ها چیزی به اعتبار شما نخواهد افزود!
فتأمل!!!
