سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ و مردمى را در مرگ یکى از آنان تعزیت گفت و فرمود : ] این کار نه با شما آغاز گردید ، و نه بر شما به پایان خواهد رسید . این رفیق شما به سفر مى‏رفت کنون او را در یکى از سفرهایش بشمارید ، اگر نزد شما بازگشت چه خوب و گرنه شما روى بدو مى‏آرید . [نهج البلاغه]
 
شنبه 97 شهریور 17 , ساعت 10:32 عصر

بسم الله النور

سلام آقای خوبم

آقای خوبم اجازه!

 

هر چیزی را تاریخ انقضائی است و فنائی.. مگر آنان که به سرچشمه بقاء متصل شده اند و شاید کمتر کسی باشد که فکر کند دوستی که سروکارش با دل و محبت است و دوستی های خیلی صمیمی که بدجوری به هم  گره می خورند، یک روزی به خط پایان برسند! و منقضی شوند!

و چه دردناک است که این خط پایان یک دشمنی باشد سخت و شدید!

آنقدر که دلت نخواهد سر به تن رفیقت باشد!

این آیه را خوانده ای؟

آیه 67 سوره مبارکه زخرف را می گویم:

الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ.

می بینی!

همه با هم دشمن می شوند، دشمن!

دوست ها با هم دشمن می شوند! و چه تلخ!

روز دشمنی دوستان است! مگر...

مگر آنان که دلهایشان را با تقوا به هم گره زدند نه با طناب های پوسیده هوی و هوس!


و اما بعد...

تا حالا به قوت دوستی هایمان فکر کرده ایم؟

به تقدسی که عبارت دوست و دوستی برایمان دارد..

یا شاید هم تقدسی نداشته و دوستی فقط یک راهی بوده برای رسیدن به خواسته هایمان!


پ ن:

داشتم به این فکر می کردم چطور می توان امیدوار بود دوستی هایی که در دنیا -که متاع قلیل است و هزار پرده نیت های ما را پوشانده-، دوام نمی آورند در آخرت -به آن وسعت و بی پردگی- تبدیل به دشمنی نشوند!!!

حواسمان باشد دور نخوریم و دیگران را هم دور نزنیم که آخرش منجر به پیچیدن خودمان می شود!

آخر عالم صاحب دارد!

می دانی که؟؟!!!!



لیست کل یادداشت های این وبلاگ